Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Η Μεγκαν Φοξ της Βαλαωρίτου


Το χειρότερο πράγμα του να είσαι απελπισμένος που διψάει για αγάπη, είναι οτι συνήθως προσελκύεις εξίσου ή ακόμα περισσότερο απελπισμένους από σένα που ξεπερνάνε κατα μακράν τα όρια της δικιάς σου ξεδιαντροπιάς επειδή τα βλέπεις από τη σκοπιά του να είσαι εσύ το αντικείμενο της επιθυμίας τους. Και το χειρότερο είναι οτι είσαι σαν μαγνήτης. Δεν μπορείς να τους ξεφύγεις με τίποτα. Παρά μόνο αν τα καταφέρεις στη ζωή και πετύχεις.
Ο Γκρικόρι, ρωσσάκι που ζει σε μια μικρή πόλη της Ελλάδος, προσπαθεί μανιωδώς τον τελευταίο χρόνο να λύσει έναν από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς γρίφους όλων των εποχών. Γιαυτό αποφάσισε να καταναλώσει όλη του την σκέψη και όλη του την ενέργεια στον υπέροχο κόσμο των μαθηματικών. Όταν κλειδώνεται στο μικρό του δωμάτιο δεν υπάρχει ούτε τηλεόραση, ούτε ραδιόφωνο, ούτε ίντερνετ, ούτε τηλέφωνα. Χρέη Κλειδοκράτορα με εντολή του Γκρικγόρι εκτελεί η μάνα του που τον ξεκλειδώνει και τον αμολάει ελεύθερο κάθε μεσημέρι 2-6 μμ. Ευτυχώς ο Γκριγκόρι δεν έχει κανέναν άλλον εκτός από την Μάνα του. Ο Γριγκόρι ζει με 7 ευρώ την εβδομάδα. Ο Γριγκόρι τρώει ένα γεύμα την ημέρα. Ο Γκριγόρι φοράει τα ίδια ρούχα εσώ και 4 χρόνια.
Ο Γκριγκόρι σε καιρούς οικονομικής κρίσης είναι ένας εξαιρετικά οικονομικός άνθρωπος. Δεν βγαίνει έξω, δεν καπνίζει σαν φουγάρο, δεν πίνει, δεν πάει σε νησιά με την γκόμενα για να ανεβάσει τις φωτογραφίες του να τις δουν οι άσχετοι που θέλουν να τον πάρουν μάτι, δεν δουλεύει (αυτό που οι υπόλοιποι λένε δουλειά, δηλαδή «κάθομαι κάπου που δεν πολυγουστάρω για πάνω από 8 ώρες ενώ θα μπορούσα να ξύνω τ’ αρχίδια μου και παράγω ένα έργο για να βγάλω λεφτά για να αγοράζω πράγματα που έχω ή νομίζω πως έχω (άρα έχω) ανάγκη, ενώ το θυληκό για να μ’ έχει άντρα της και σε αντάλλαγμα για λίγη αγάπη να της κάνω παιδιά και να μοιράζομαι τα πράγματα που αγόρασα μαζί της», αυτός δεν είχε). Και ο λόγος για τον οποίο δεν ήθελε γκόμενα ήταν ο παραπάνω. Οτι δηλαδή, θα του κατανάλωνε μεγαλύτερη ενέργεια από αυτήν που θα άντεχε για να μπορέσει μετά να ασχοληθεί με όλη την άνεσή του για να λύσει τον γρίφο. Οπότε καθαρά από ενεργειακής άποψης χρησιμότερη είναι μια μάνα- πολυεργαλείο/σκούπα που σου φτιάχνει καφέδες φαι, σου καθαρίζει το δωμάτιο, σου πλένει τα κεράσια και στα βάζει σε ένα πιάτο, γιατί είναι προγραμματισμένη από τη φύση της να μην σε αφήσει στην αποσύνθεση, παρά μια γυναίκα που θα γκρινιάζει και θα σου κάνει φασαρίες κάθε 3 και λίγο και θα θέλει να αγοράσετε και το τάδε έπιπλο για το σπίτι που βρήκε στο τάδε περιοδικό. Με ένα μικρό τίμημα βέβαια. Οτι δεν θα μπορείς να βάλεις το πουλί σου σε κάποιο θυλαστικό που θα το αγαπάς και θα νοιάζεται για σένα, ενώ το πουλάκι σου θα σε καλεί πως πρέπει να το κάνεις τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα. Ακόμα και η στύση που είχε του αποσπούσε την προσοχή.
Όταν ο σκοπός της ζωής σου είναι να ζήσεις την επόμενη μέρα, απλά για να περάσει πιο γρήγορα η ώρα, δεν έχεις και πολύ μεγάλο πρόβλημα. Όταν βρίσκεσαι σε ένα χαμηλό ενεργειακό πεδίο λειτουργίας με χαμηλούς πήχεις, μπορείς να είσαι όχι μόνο πιο λειτουργικός αλλά και πιο πετυχημέονος και κατά συνέπεια πιο κουλ. Για παράδειγμα, σου αρέσει η μουσική αλλά δεν ξέρεις κάποιο όργανο. Μπορείς να ακούς μουσική και μετά αυτό που έμαθες να το εφαρμόσεις πατώντας το κουμπάκι play σε ένα πικάπ και να γίνεις ένας ωραιότατος dj που μάλιστα άμα φορέσει και ένα ποζεράδικο ρούχο και βρει τις «σωστές» παρέες, ποιός τον φτάνει, μέχρι και διευθυντής προγράμματος ραδιοφωνικού σταθμού μπορεί να φτάσει. Με άλλα λόγια το να ακους και μετά να παίζεις μουσική, δεν είναι κάποια επέμβαση ανοιχτής καρδιάς οπου χρειάζεται χρόνια σπουδών, διαβάσματος, εμπειρίας. Έτσι λοιπόν, για να συλλάβεις ένα μαθηματικό πρόβλημα θέλει χρόνια κατανόησης, υπόβαθρου, πολύωρης εργασίας την ημέρα, οργάνωσης, μοναξιάς, αποτυχιών, και όλα αυτά οδήγησαν τον Γκριγκόρι στην κατάθλιψη. Η αδυναμία του να κατακτήσει τον θεόρατο στόχο που έθεσε τον απομόνωσε ακόμα περισσότερο από την κοινωνία των υπόλοιπων ανθρώπων. Για αυτόν μόνο οι εξισώσεις και τα σύμβολα των μαθηματικών βγάζαν πια νόημα και για να γνωρίσει έναν καινούργιο άνθρωπο έπρεπε να κάνει μια διαδρομή «κολυμπώντας από την μια άκρη του ωκεανού στην άλλη».
Στην άλλη όχθη όμως υπάρχει ο άλλος άνθρωπος. Για αυτόν θα συμβολίζει οτι τα κατάφερε και έλυσε το πάζλ. Αν όχι, πνίγηκε και δεν έχει σημασία. Ως «έπαθλο» στο άρρωστο μυαλό του, φαντάζεται απλά το καλύτερο, τίποτε παρακάτω από αυτό. Το αντικείμενο του πόθου του. Την Μέγκαν φοξ της Βαλαωρίτου. Η Μέγκαν, ήταν για αυτόνα το πιο όμορφο μωρό που είχε δει. Με την προσωπάρα της, τις χειλάρες της, τα λεπτά ποδαράκια της, το τρυφερό κολί της, να το κάνεις μάκια σε κάθε μάγουλο. Το όνειρο που είχε το άρρωστο μυαλό του ήταν να πάρει μια μέρα το νόμπελ μαθηματικών και να φύγει από το βάθρο αγκαλιά μαζί της. Η Μέγκαν είναι και αυτή φοιτήτρια στο ίδιο τμήμα που σπούδαζε και αυτός όταν έκανε το διδακτορικό του. Γνωρίστικαν σε ένα τραπέζι. Αυτή φυσικά είχε για γκόμενο έναν βλάχο με μερσεντές και γυαλιστερά σακάκια με κιτς γραβάτες και χρυσή βλαχο-καδένα που την πήγαινε στα βλαχο–ΑμπουΝτάΜπι και στα βλαχο-Ντουμπάι μαζί με τους υπόλοιπους βλαχο τουρίστες για να την ψαρώσει. Τη ρώτησε «γιατί βγαίνεις με αυτόν τον βλάχο?». Του απάντησε «επειδή με πηγαίνει ταξίδια και μπορώ να ανεβάζω τις φωτογραφίες μου μετά στο ίντερνετ να τις βλέπει ο κόσμος στα γαμάτα μέρη που με πήγε» «και σου είναι αρκετό αυτό?» «γιατί να μη μου είναι?, έχεις να προτείνεις κάτι καλύτερο?» «είμαι ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο» «α ναι, ε? Απόδειξέ το».
Έρχεται αργά ή γρήγορα η ιστορική στιγμή σε κάθε άνδρα που καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό του. Τις φυσικές του δυνατότητες. Τις γενετικές του προδιαγραφές. Τα όρια των αντοχών του.. Όλοι οι μεγάλοι άνδρες το έχουν καταφέρει μέσα στην ιστορία. Για αυτό άλλωστε τους έχουμε πει και μεγάλους.Η ερώτηση παραμένει. Ο Γκριγκόρι είναι ένας από αυτούς? Τα γραφεία στοιχημάτων ανά τον κόσμο δίνουν σίγουρο αδιαφιλονίκητο φαβορί το ΟΧΙ. Από τότε εγκατέλειψε τα εγκόσμια, γύρισε με την μάνα του, και άρχιζε να ζει σαν σπαρτιάτης πολεμιστής, σαν Ρόκυ Μπαλμπόα. Γιατι καλή φάση να είσαι πολύ έξυπνος ή πάρα πολύ κούλ αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το να είσαι ο Ρόκυ Μπαλμπόα. Έχει περάσει μια τετραετία και ακόμα δεν έχει λύσει ακόμα τον μεγάλο γρίφο.
Τότε είναι που λες οτι πέφτει ο πύχης. Και τότε είναι που εμφανίζεται η Γεωργία Βασιλειάδου. Δηλαδή από εκεί που έτρωγες τρίμπαλα και ντόρτια από την Ρεάλ Μαδρίτης τώρα, πρέπει να πέσεις στην δ’ εθνική και να παίζεις με τον Βύζαντα Μεγάρων και τον Π.Α.Ο.Διοικητηρίου. Η Γεωργία Βασιλειάδου είναι σαν και τον Γκριγκόρι που κυνηγάει την Μέγκαν. Θέλει κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί να έχει. Ίσως για αυτό να έχει μείνει και μόνη. Ο Γκριγκόρι είναι σαν την Σάσα Μπάστα. Όπως αυτή έλκεται μόνο με πλούσιους που έχουν καγιέν, έτσι και αυτός έλκεται μόνο από μουνάρες ακόμα και αν ειναι χαζές. Η μόνη τους διαφορά είναι οτι η Σάσα τα καταφέρνει στατιστικά σχεδόν πάντα. Ο Γκριγκόρι συνήθως καταλήγει με τις Γεωργίες Βασιλειάδου να τις πηδάει και μετά να φεύγει άρον άρον ενώ τις βλέπει μετά να γίνονται καλλιτέχνες. Γράφουν στίχους για την απόρριψη, πίνουν όλη μέρα, καταλήγουν στα παγκάκια, κάθονται παρέα με τα πρεζόνια, τα πρεζόνια τις λένε «σαν την πρέζα δεν έχει» αυτές τους απαντάνε «όοοχι σαν τον Γκριγκόρι δεν έχει» και γι αυτό φοβάται να τις πηδήξει και μετά να τις πει «γειά σας». Μα καλά, θα ρωτήσει κάποιος, γίνε ειλικρινής και πες τες οτι τις θες μόνο για σεξ, μετά όταν σε ξαναπάρουν βγάλε τηλεφωνητή «ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος.Παρακαλώ αφήστε μήνυμα μετά τον χαρακτηριστικό ήχο ΠρρρρρρρρρρΡΡρρ». Η απάντηση είναι οτι δεν γίνεται, γιατί ήδη ο πήχης της Γεωργίας Βασιλειάδου έχει ανέβει και σε φαντάζεται κορνιζομένο στο κάδρο του γάμου της με τις χοντροκόλες φίλες της και τη μάνα που έκλαιγε για το οτι την τελευταία στιγμή τα κατάφερε. Γιατί, η Γεωργία Βασιλειάδου μόλις δει οτι σου αρέσει κάποιο σχόλιο της, θα το θεωρήσει δαχτυλίδια αρραβώννα και να σου οι αγάπες οι έρωτες και τα μηνυματα. Έτσι και αλλιώς ο Γκριγκόρι καρμπόν αντιδρούσε για τις Μέγκαν.
Όλο το κόνσεπτ της ευτυχίας βασίζεται στο ν’αποκτούμε λίγο περισσότερο από αυτό που μας αξίζει. Το κυνηγάμε σαν τρελλοί να το αποκτήσουμε το κοιτάμε στα μάτια και το παρακολουθούμε να γίνεται μπροστά μας ακόμα ομορφότερο αλλά και πάλι δεν το χαιρόμαστε όσο το φανταζόμασταν και όταν το χάνουμε, μας πιάνει κατάθλιψη. Τότε, ο κόσμος τρελλαίνεται.
Ο Γκλιγκόρι το βρήκε. Θα συμπεριφερθεί όπως τον συμπεριφέρθηκαν όλες οι Μέγκαν φοξ της ζωής του. Θα την αγνοήσει. Ίσως το πρόβλημα με τον Γκριγκόρι είναι οτι βλέπει τόσο μακρυά οτι θα κερδίσει επικές μάχες με τεράστιους αντιπάλους που αγνοεί το κοντινό μέλλον που έρχεται τώρα που μόλις και μετα βίας στέκεται όρθιος από το φύσημα του αέρα.
Και εκεί είναι το θέμα. Οτι όταν τα χρόνια περνάνε και ο Γκριγκόρι δεν κάνει την υπέρβαση, τόσο περισσότερες Γεωργίες Βασιλειάδου θα προσελκύει και θα τον περιτριγυρίζουν, μιας που τα μαθηματικά λένε πως ακόμα δεν φέρνει αποτελέσματα και οτι είναι ακόμα ένας χαραμοφάης που ζει με τη μάνα του χωρίς να έχει κάνει τίποτα ακόμα το ιδιαίτερο. Και τότε, είναι βέβαιο πως άμα χάσει, θα πέσει στα δόντια ενός τέτοιου τσακαλιού να του ρουφήξει τα τελευταία χρόνια της άχρηστης ζωής του για να γίνει σαν όλους τους άλλους. Ευχτυχώς για αυτόν, η ζεστή αγκαλιά της μανούλας, μα κυρίως η σύνταξή της και η ασκητική ζωή αρκούν να την βγάλει σε αυτή τη ζωή με αρκετές μάρκες ακόμα μέχρι να του κάτσει το τζακ ποτ και λυτρωθούμε.
Και να θυμάσαι Γκριγκόρι, οτι ο κόσμος όλος είναι εναντίον σου. Οι μαθηματικές πιθανότητες να είναι εναντίον σου. Το σύμπαν είναι εναντίον σου. Όλοι εμείς από τα βάθη της καρδιάς μας είμαστε εναντίον σου. Ακόμα και ο γράφων.
«Γρκιγκόρι, σού κανα να φας» φώναξε η μανούλα στα ρώσσικα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου