Το τραίνο που βάζεις 2,5 ευρώ σε ένα από τα καντράν του βαγονιού σα να αγοράζεις καπότες ένα πράμα ,αλλά καλύτερη παρομοίωση -σα να είσαι σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ , που στην πραγματικότητα είναι το καινούργιο μετρό που μόλις πάλιωσε, μόλις και με τα βίας είναι σε θέση να σε πάει με ασφάλεια στον προορισμό σου μιας που οι πολυκατοικίες από πάνω , βομβαρδισμένες, είναι έτοιμες να πέσουν . το μελαγχολικό αλλά και αρκούντος κιτς σέπια ολοκληρώνουν το χρώμα του κλισέ γκόθικ πλάνου. Στο μετρό που μοιάζει περισσότερο με προπολεμικό τραίνο, ανεβαίνουν νέοι ηλικίας «έχω σταματήσει να πηγαίνω στο ποσείδι για διακοπές με τα βλαχάκια τους συμφοιτητές μου- και τώρα με το νόουτμπουκ παραμάσχαλα πάω να δικαιολογήσω τα λεφτά που βγάζω για μου αξίζει μια καλύτερη γκόμενα απ αυτές που χαζεύω όταν κάνω βόλτα στη Ζεύξειδος» και όλοι φαίνονται να βιάζονται γιατί αυτά τα κτίρια δεν φαίνονται να κρατάνε και για πολύ ακόμα.
Το κοπρόσκυλο με το λείο καφετί δέρμα και τα ύποπτα μοχθηρά δόντια τρέχει από πίσω του προσπαθώντας να μυρίσει το ζεστό του λάπτοπ . το προηγούμενο βράδυ το είχε ξεχάσει ανοιχτό στην άσπρη σελίδα με τη μικρή κάθετη γραμμούλα να αναβοσβήνει ζητώντας επιτακτικά να της γράψει κάτι , όπως ακριβώς η Μάγια, η Ουγγαρέζα στριπτιζού με την εμφανή κυτταρίτιδα και το σπυράκι στο πρόσωπο πριν 5 μέρες ,του ζητούσε επιτακτικά να του χορέψει αλλά αυτός και στις 2 περιπτώσεις είχε το νου του αλλού. στην προκειμένη περίπτωση είχε επικεντρωθεί στο να βρει ένα γρήγορο σχέδιο να απαλλαγεί από τον βλάκα σκύλο και να προλάβει να μπει στο τραίνο χωρίς την απειλητική του παρέα.
Εκείνη την ώρα το αντιφατικό τραίνο, στο σκοπίμως για την ιστορία αντιφατικό σκηνικό, αρχίζει και σφυρίζει. Μια κοπέλα περπατάει κατά μήκος του χωρίς ακόμα να έχει αποφασίσει να μπει μέσα. Το σκυλάκι σταματάει. Ο ήρωας μας, βρίσκει τη χρυσή ευκαιρία να χωθεί στο βαγόνι μέχρι που βλέπει την κοπέλα να τον κοιτάει. Δεν του φαίνεται αρχικά να είναι κάποια γνωστή , δηλαδή κάποια γκομενίτσα που με ανώριμο και βλακώδη τρόπο προσπαθούσε να της την πέσει αλλά αυτή δεν τον είχε ανάγκη και τον απομάκρυνε . αλλά κάτσε! Τώρα που την κοιτάζει καλύτερα, ήταν μια απ αυτές, ήταν η πιο σημαντική απ αυτές και η τελευταία απ αυτές μιας που μετά αρνήθηκε επίμονα να συνδεθεί συναισθηματικά με κάποια που δεν έπρεπε να περάσει πρώτα τουλάχιστον 2 μήνες μαζί του. είχε να την δει πολλά χρόνια και δυσκολεύτηκε να την αναγνωρίσει. Είχε τα μαλλιά της αλλιώς, μια χωρίστρα στα πλάγια που την συγκρατούσε μια τσιμπίδα που είχε μια πλαστική πασχαλίτσα κολλημένη. Το πρόσωπό της ήταν τελείως διαφορετικό αλλά την κατάλαβε από τα κινέζικά της βλέφαρα που ανοίγουν μόνο μέχρι 3 μοίρες γωνία αλλά αρκούν για να σε διαπεράσει και σκανάρει το κουμάσι σου ή έτσι απλά το νομίζει πως κάνει, το βλέμμα της με τα καστανά μάτια και εκείνο το αμήχανα καχύποπτο χαμόγελο που του συνήθιζε να του κάνει ,και το κάνει και τώρα . Αν και κανονικά δεν θα έπρεπε, μιας που και αυτός δεν την είχε πια ανάγκη και είχε να την σκεφτεί πάνω από χρόνο, άσε που δε είχε πάει καιρός όταν συνειδητοποίησε ότι είχε γίνει ρόμπα ξεκούμπωτη τον καιρό που της την έπεφτε και άρχισε να ντρέπεται αρκετά για αυτά που της έκανε, αλλά και τι άλλο να έκανε ανάγκης και έρωτος ένεκα, δεν είπε όχι στην πρόκληση.
- Εεπ..
- χρόνια και ζαμάνια.
- καιρό έχω να σε δω.
- τι κάνεις?
- όλα καλά εδώ. Για πρώτη φορά όλα καλά . πήρα επιτέλους το κωλοπτυχίο και πηγαίνω στη δουλειά μου τώρα.
- Επιτέλους . χαίρομαι. Εγώ παντρεύτηκα . και πάω τώρα για παιδί .
- Ειλικρινά , χαίρομαι για σένα.
Τα έλεγε όλα αυτά καθώς έλαμπε από ευτυχία και σε κάθε περίπτωση προσπαθούσε να κάνει εμφανές στο δάχτυλό της το δαχτυλίδι με τις 4 πολύτιμες πέτρες σε σχήμα σταυρού καθώς έτριβε την κοιλιά της για να δείξει ότι σε τούτη την κοιλιά δεν κατοικούν πίτσες όπως συνήθιζε αλλά ένας πολυκυτταρικός οργανισμός προϊόν προμελετημένου σεξ αμέσως μετά τον γάμο με σκοπό περισσότερο την τεκνοποίηση και λιγότερο στη διασκέδαση.
- Μπράβο και σε σένα .
- Μαλακία που δε μου στειλες πρόσκληση (είπε το τελευταίο από μέσα του –«σιγά μη σε φώναζα» απάντησε από μέσα της στην φωνή -προϊόν κακού εφέ στο έκο από ηχολήπτη της πλάκας)
Αν και τον χτύπησε στην καρδιά, πραγματικά το εννοούσε μιας που κατάλαβε μετά από καιρό ότι καλά κάνουν οι άνθρωποι που παντρεύονται. Δείχνει μια εξέλιξη. Ήθελε και αυτός να της πει με πολλές λεπτομέρειες και για τη δική του ζωή ότι είναι καλή και ότι έχει κουραστεί να γκρινιάζει για τα πάντα και να μεμψιμοιρεί, αλλά τότε ο κοινός νους του αποφάσισε ότι αν είχε να διαλέξει να πολυλογήσει σε κάποια από την οποία δεν έχει να κερδίσει τίποτα παρά μόνο να θέλει να της αποδείξει ότι ειλικρινά έχει αλλάξει τότε πραγματικά δεν θα είχε αλλάξει οπότε οι παραπάνω προτάσεις θα ήταν ψέματα και θα έχανε το τραίνο και μετά τη δουλειά του που περήφανα δούλευε σαν το σκλάβο από τις 9 μέχρι όσο πάει το τελευταίο εξάμηνο, ή να απλά έπαιρνε το τραίνο, θα διάλεγε το τραίνο.
-πρέπει να φύγω τώρα. Θα μπεις σε αυτό?
-ακόμα το σκέφτομαι. Έχω καιρό να επισκεφτώ την πόλη σας αλλά με περιμένει ο άντρας από πάνω.
-έγινε. Καλά να περνάς . απλά να θυμάσαι, ότι όλα καλά με μένα πια.
- θα το θυμάμαι.
Την κοιτάζει στα μάτια για τελευταία φορά.
Η πόρτα του τραίνου κλείνει καθώς προλαβαίνει να μπει μέσα και το τραίνο σφυρίζει για Τρίτη και τελευταία φορά. Τα καθίσματά του είναι ξεσκισμένα και ξεθωριασμένα καθώς προχωράει στο διάδρομο. Μόλις βρίσκει θέση κάθεται να επεξεργαστεί τη συνομιλία. Η καρδιά του χτυπάει.
Όταν κατέβηκε στη στάση προχωράει προς το δρόμο του κατεστραμμένου διπλανού κτιρίου, το άλλο, η εταιρία που δουλεύει είναι μια χαρά. Αλλά να σου πάλι και εκείνος ο αντιπαθητικός σκύλος που τον είχε πάρει από πίσω ξανά μπροστά του . αυτή τη φορά τρίζει τα δόντια του που μάλλον χρειάζονται οδοντίατρο, ωστόσο όσο και να πεις τη ζημιά τους θα σου την κάνουν . ο σκύλος ορμάει προς το χέρι του και η τσάντα με το λάπτοπ πέφτει κάτω. Εκείνη την ώρα, ο σκύλος γίνεται μια φυσαλίδα που σκάει, το γαύγισμά του γίνεται η καμπάνα της εκκλησίας που χτυπάει δίπλα στο κολόσπιτο που αποφάσισε να νοικιάσει χωρίς να υποψιαστεί τη μέρα που το νοίκιασε ότι μια εκκλησία είναι πάντα χρήσιμη να σε ξυπνάει το πρωί που γυρνάς από το ξενύχτι και μόλις αρχίζει να σε παίρνει ο ύπνος, και ο ήρωας ανοίγει τα μάτια του. γυρνάει από την άλλη πλευρά του κρεβατιού και βλέπει στο τραπέζι το λάπτοπ με το άδειο γουόρντ. Δεν ξύπνησε καλά καλά , και αμέσως πηγαίνει στο γραφείο του να γράψει όλα αυτά που δεν της είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου