Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Success



Ήταν ένας σεναριογράφος που πέρασε 4 χρόνια της ζωής του γράφοντας σε 4 τοίχους του πατρικού του σπιτιού. Δεν έβγαινε, δεν έκανε σεξ, μιλούσε μόνο με τον εαυτό του και τον τάϊζε ο αδερφός του. Τα χρόνια πέρασαν και επιτέλους του ήρθε η καλύτερη ιδέα στο μυαλό του. Την έγραψε και όντως αυτό το σενάριο θα άλλαζε την ιστορία του κινηματογράφου όπως την ξέραμε. Μόλις την τελείωσε, την υπέγραψε με το ψευδώνυμο Πάνος Κουτρούμπασης. Την έστειλε σε μια εταιρία παραγωγής στο εξωτερικό, με το που την διάβασαν τρελλάθηκαν και του στείλαν μια παχυλή αμοιβή. Την πήρε την επιταγή και πήγε και αγόρασε για τον ευατό του ένα μικρό σπίτι δίπλα σε μια παραλία ενός χωριού για να συνεχίσει να γράφει. Μόλις άρχισαν να τον αναζητάνε, για συνεντεύξεις και προβολή, φοβήθηκε. Δεν ήταν άλλωστε συνηθιζμένος να είναι στραμμένα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Είχε συνηθίσει τη σκιά. Είχε μάθει μόνος του. Συνδίασε το ταλέντο του με την ασκητική του ζωή που του είχε μπει τόσο μέσα στο πετσί του που δεν ήθελε να δει το φως του κοινωνικού ήλιου γιατί θα τον τύφλωνε. Ήθελε εξάλλου να «τερματίσει» τον κινηματογράφο με το επόμενο σενάριο που είχε βρει και το να γίνει βλαχονεοπλουτοσελέμπριτι θα του αποσπούσε το έργο. Έτσι προσέλαβε έναν ηθοποιό να παριστάνει τον Πάνο Κουτρούμπαση. Τον Αριστομένη.
Ο Αριστομένης, ένα γλυκύτατο καραφλό παιδάκι με γυαλάκια, ενήλικος αλλά παιδάκι στην πραγματικότητα, είναι γενικότερα ο καλύτερος φίλος των ανθρώπων. Πλούσιος, με σπίτι στην παραλία, χωρατατζής, μορφωμένος. Το μόνο πράγμα που ήθελε ήταν να τον κάνουμε να νιώθει και να λέει στον κόσμο πόσο επιτυχημένος είναι. Άμα του δώσεις «επιτυχία», τον κάνεις να νιώσει ξεχωριστός, θα σε αγαπάει, θα σου δίνει γαμάτες συμβουλές, θα σου δίνει να ρουφάς από την κόκα του, θα σου δίνει τα κλειδιά του σπιτού του στην παραλία να μείνεις όσο θες, θα σε κερνάει από τα πιο ακριβά του ουίσκια, θα σε γνωρίσει σε όλους του τους πλούσιους φίλους να τους γδάρεις και αυτούς άμα το χεις ανάγκη, θα σε κάνει βόλτες με το ιστιοφόρο του το καλοκαίρι, μέχρι και την γκόμενα του θα σου δώσει να γαμήσεις άμα τον ψήσεις. Άμα όμως για κάποιο λόγο το πρότζεκτ που θα τον προσκαλέσεις να συμμετέχει ώστε να λέει «και τώρα κάνω αυτό εδώ το πρότζεκτ, και μετά με προσκαλέσαν για να γίνω σκίπερ όλο το καλοκαίρι θα βγάζω λεφτά, και θα γαμάω γκόμενες» δεν πάει καλά, ή στραβώσει και έπειτα από ώριμη σκέψη φτάσει σε κάποιο αδιέξοδο που πρέπει να το εγκαταλείψεις και του στερήσεις αυτήν την δυνατότητα, αλίμονό σου. Η κόλαση ξεσπάει. Ο Αριστομένης από γλυκύτατο παιδάκι, γίνεται ένας άγριος κομπλεξικός σκύλος με κόκκινα μάτια που βγάζει φωτιές και σου κάνει τραμπουκιές με την πρώτη ευκαιρία γαυγίζοντάς έτοιμος να σου φάει το πόδι ακόμα και το πρωί που ξυπνάς. Εντωμεταξύ ταυτόχρονα τερματίζεται και κάθε δωρεάν παροχή και υπηρεσία προς το πρόσωπό σου. Βλέπεις ξαφνικά τους φίλους του να σου γυρνάνε την πλάτη, ενώ με εκείνους που δέθηκες λίγο περισσότερο τους βλέπεις να προφασίζονται ηλίθιες αφορμές για να παρεξηγιούνται και να σου κόβουν με συνοπτικές διαδικασίες την επικοινωνία ακούγοντας από τρίτους να αναφέρουν για σένα «αρκετά ανεχτήκαμε από αυτόν τον μαλάκα».
Ο ίδιος ο Αριστομένης, δεν είναι γνωστό εαν έχει ασχοληθεί με κάτι μόνο και μόνο επειδή διασκεδάζει με τον εαυτό του κάνοντας το, παρά μόνο εαν οι άλλοι του δίνουν συγχαρητήρια κανοντάς το. Και αυτό ήταν και το βαθύτερο πρόβλημά του που λίγες φορές πήγε να ασχοληθεί με την δημιουργία τον έκανε να μπλοκάρει. Νοιαζόταν πάρα πολύ για την υπόλοιπη κοινωνία και ιδίως το τι θα πιστεύουν για αυτόν οι άλλοι άνθρωποι. Και έτσι πληρούσε όλα τα κριτήρια ώστε να μεταμορφωθεί στο σεναριογράφο Πάνο Κουτρούμπαση, από τη μια θα ρουφάει όλα τα καλά της κοινωνικής επιτυχίας και θα στέλνει τις επιταγές στον σεναριογράφο. Και πράγματι ο Αριστομένης, ως πάνος περπατούσε πάνω στα κόκκινα χαλιά των φεστιβάλ, έδινε συνεντεύξεις, έγινε εξώφυλλο, απολάμβανε τον μύθο του ροκ σταρ. Με 2 γκόμενες πάντα στο πλευρό του περπατούσε στα γνωστά σοκάκια της Βαλαωρίτου, έχοντας σιχαθεί πια την βαβούρα από αυτούς τους βλάχους που του χάλασαν την γειτονιά. Σταματάει κάθε 40 δευτερόλεπτα και μιλάει με γνωστούς «και με τί ασχολείσαι τώρα?» «να, μωρέ, και τώρα μου ζήτησαν να γράψω ακόμα ένα σενάριο, αλλά κρατάω χαμηλό προφίλ, και μέχρι και όνομα άλλαξα για να είμαι ινκόγκνιτο, καταλαβαίνεις, ο τομ τίκβερ μου ζήτησε να το σκηνοθετήσει, ο θομ γιορκ παρακαλάει να γράψει το σάουντρακ, στο στούντιό μου φυσικά θα τον ηχογραφήσω και εγώ θα του κάνω παραγωγή και το καλοκαίρι, θα γίνω σκιπερ σε ένα ιστιοφόρο, θα με πληρώνουν και θα γαμάω γκόμενες».
“and the winner is… Panos Koutroumbasis” τσίμπισε και το όσκαρ, βέβαια, η συμφωνία συμφωνία, και τα λεφτά από το όσκαρ πήγαινε στον σεναριογράφο που σιγά σιγά άρχισε να νιώθει μια πληρότητα μέσα του, κλεισμένος στο σπίτι που έχτισε, μακρυά από όλο τον κόσμο. Μπορεί να μην ένιωθε πολύ ευτυχισμένος, αλλά ένιωθε αυτό που οι αρχαίοι ονομάζαν «ευδαιμονία».


Ο Πάνος είχε και κατακτήσεις. Και με μια ειρωνική στροφή της τύχης άρχισε να ενδιαφέρεται και η Μέγκαν φοξ για το ταλέντο του και να θέλει να βγούνε ραντεβού. Ο Αριστομένης δεν ήξερε οτι αυτή ήταν η αγάπη της ζωής του σεναριογράφου, που ήταν κρυφά ερωτευμένος μαζί της και της έγραφε και αυτή δεν του απαντούσε. Μέχρι και ώς «ο πραγματικός Πάνος» υπέγραψε στο γράμμα που της έστειλε και αυτή δεν τον πίστεψε. Ευτυχώς ο Αριστομένης τα σκάτωσε με τόσο όμορφη γκόμενα και το σύμπαν ξαναγύρισε στην προβλεπόμενη του τροχιά και δεν γαμήθηκε προς το παρόν. Για να το εκλογικεύσει ο Αριστομένης, την αποκάλεσε στους φίλους του «άντε μωρέ την επιφανειακή χαζογκόμενα που έχει συνηθίσει στους εύκολους ανθρώπους που μόνο έχουν λεφτά και ντύνονται ωραία.» Παρόλα αυτά αυτή η ιστοριούλα ήταν αρκετή για να καταλάβει ο σεναριογράφος οτι μόνο με «ευδαιμονία» δε χορταίνεις. Χρειάζεται που και που και κανένα πανέμορφο πλάσμα να σε αγαπήσει και εσύ να το χαϊδεύεις σαν παιχνιδιάρικο γατάκι που γουργουρίζει και αυτό θα τρίβεται, που θα σε γρατσουνάει καμιά φορά σα μαλακισμένο που είναι, αλλά είναι τόσο γλυκό και μαλακό που δεν θα γίνεται να μην το αγαπάς και εσύ. Και τότε, έχυσε ακόμα ένα δάκρυ για την Μέγκαν Φοξ που δεν του μιλάει, ήπιε ακόμα μια γουλιά από το ποτό του και συνέχισε να γράφει μέχρι να την ρίξει μια μέρα.
Την ίδια στιγμή, ο Αριστομένης, απολάμβανε τα μπάνια του με τους φίλους του στο ιστιοφόρο κάπου στην κορσική με 4 playmates να ρουφούν κόκα από την καράφλα του.ζούσε τον ορισμό της ευτυχίας. Σκεφτόταν σοβαρά να αλλάξει το όνομά του σε Πάνος Κουτρούμπασης και μάλιστα το έκανε στο facebook του. Δεν είχε ανάγκη από τίποτε άλλο. Εκεί που έκανε ηλιοθεραπία, έβγαλε το reyban και σήκωσε το τηλέφωνο. ήταν ο σεναριογράφος που τελείωσε το σενάριο. Του το στέλνει με μέιλ. Ο Αριστομένης του απαντά «ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. ΘΑ ΓΑΜΑΜΕ ΓΚΟΜΕΝΕΣ» .
Το σενάριο βέβαια δεν εκτιμήθικε ούτε από κριτικούς, ούτε από το κοινό, ούτε μάλιστα και από την κοινή λογική. Μάλιστα ήταν αυτό που λέμε η μεγαλύτερη παπαριά που έχει δει ποτέ άνθρωπος στην ιστορία του σινεμά. Το τι γιούχα έπεσε στα φεστιβάλ ούτε να το φαντάζεστε. «Πάνο Κουτρούμπαση, τί κάνεις ρε φιλάρα?, πως πάνε τα σενάρια?» τον ρώτησε ένας από τους εκατοντάδες γνωστούς του στον δρόμο. «Αριστομένη φώνα με, θα με υποχρεώσεις...ε, να μωρέ, τώρα έχω γίνει λίγο μηχανικός και γράφω κάποια τραγούδια που τα δίνω στην Αθήνα σε μια τραγουδίστρια και σε ένα χρόνο θα γίνω πασίγνωστος τραγουδοποιός. Θα με φωνάξουν φυσικά και σκίπερ το καλοκαίρι και θα με πληρώνουν και θα γαμάω γκόμενες». Ο σεναριογράφος τον πήρε μια μέρα τηλέφωνο να πάνε για καμιά μπύρα «έλα ρε Αριστομένη όλα καλα? Τί γινεται?».. « άσχετε, ατάλαντε, αποτυχημένε 30ρη γιαυτό δεν σου αξίζει καμία γκόμενα...ΓΑου ΓΑΟΥ ΓΑΒ ΓΑΒ ΓΑΟΥ ΓΑΒ.. ΓΑΒ.....»
....και δεν του ξαναμίλησε. Κι ο σεναριογράφος συνέχισε να γράφει. Την επόμενη φορά ίσως και υπέγραφε και με το δικό του όνομα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου