Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

sweet nights under the dark sky episode #9: about the moon the stars and the poor childrens toystore


About the moon the stars and the poor children toy store
-------------------------------------------------------------------
Hey girls blow us a kiss for good luck
cause of luck we 're running out
and we want to stay up in the sky
and explode like fireworks on new-year's eve
while you hug your husband and wish
we could become something better.
maybe next year, maybe someday
until then ....

tracklist

01-bran_van_3000-garden_waltz_(feat._carinne_and_francesca_corno)
02-foster_the_people-pumped_up_kicks
03-AaRON-01 Ludlow L
04- Flying Lotus - Anything
05- The Gaslamp Killer-When_Im_In_Awe_feat_Gonjasufi
06-gayngs-the_gaudy_side_of_town
07-eskmo-cloudlight
08-Silence (Acoustic) (Feat. Sarah McLachlan)
09 - Caroline Peyton - Call Of The Wild
010- Yann Tiersen - Fuck Me
011 Caribou-Melody Day
012-GhostBoxOrchestra_TheLodge
013-Azoora- Premeditated
014 - velocette - Reborn
015-Dominant legs- Crawling Out at the Walls
016-summer_camp-ghost_train
017- Junip - Without you
018 Sufian Steven-Futile Devices
019 Beck, Devendra Banhart - Life During Wartime
020-Kath Bloom - Freddie
021-C.W. Stoneking-09 Early In The Mornin'
022 Giant Sand-Love A Loser
023-Bill Callahan- Lapse
024-teitur-very_careless_people
025-women-penal_colony
026-Solar Bears- Primary Colours At The Back Of My Mind
027-The Goldfinger Recordings-sea monster
028-lfo-blown
029-Pink Floyd- Us and Them

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Η Σαπουνόπερα


Ήταν ένας που το μόνο που ήθελε από τη ζωή του ήταν να γυρνάει από την δουλειά και να βλέπει την αγαπημένη του σαπουνόπερα.
Σηκωνόταν κάθε πρωί στις 7 παρά, έφτιαχνε τον καφέ του, ξυρίζονταν, φορούσε το γκρίζο του σακάκι, πήγαινε στο γραφείο της δημόσιας υπηρεσίας. Έλυνε σταυρόλεξα κάθε που δεν δούλευε, καθάριζε τη μύτη του με το μακρύ του το νύχι και μετρούσε την ώρα να τελειώσει η κολοδουλειά για να γυρίσει σπίτι, να φάει να ξαπλώσει λίγο πριν αρχίσει η σαπουνόπερα και να δει τη σαπουνόπερα. Η γυναίκα του ήθελε να κάνουν έρωτα, αλλά αυτός ήθελε να βλέπει τη σαπουνόπερα. Οι φίλοι του λέγαν να πάνε εκδρομή, αυτός αρνούνταν ευγενικά προφασιζόμενος δουλειές γιατί δεν ήθελε να χάσει τη σαπουνόπερα.
Πέρασαν 25 χρόνια και κάθεται στην ίδια πολυθρόνα με το ίδιο σακάκι με την ίδια γυναίκα, με την ίδια δουλειά βλέποντας την ίδια σαπουνόπερα. Τα παιδιά του μεγάλωσαν, έφυγαν, γίναν πρεζόνια και ο γέρος συνέχιζε να βλέπει την σαπουνόπερα. Κάτι άρχισε να χτυπάει στο στήθος του. Αλλά συνέχιζε να βλέπει τη σαπουνόπερα. Τα λεφτά στο σπίτι άρχισαν να μην φτάνουν και χρειάζονταν να βρει μια δεύτερη δουλειά. Αλλά αυτός προτίμησε τη σαπουνόπερα. Η γυναίκα του τον εγκατέλειψε και αυτός συνέχισε να βλέπει τη σαπουνόπερα.
Και έμεινε μόνος να βλέπει τη σαπουνόπερα. Μέχρι μια μέρα ο πόνος στο στήθος έγινε τεράστιος και πήρε άδεια για να τον δούνε οι γιατροί. "όγκος, ας εξετάσουμε τις επιλογές σας"
Έψαξε τα παιδιά του και την γυναίκα του να τα βρει για να τους ειδοποιήσει, αλλά αυτοί δεν του μίλησαν. Και γύρισε σπίτι του να πάει να δει τη σαπουνόπερα. Τα έπιπλα έλλειπαν γιατί τα πήρε η τράπεζα και μαζί με αυτά και την τηλεόραση. Πούλησε τα ρούχα του να πάρει μια παλιά ασπρόμαυρη τηλεόραση, να μη χάσει το επεισόδιο. Ένιωσε περήφανος που δεν έχασε ούτε ένα επεισόδιο..Κύλισε ένα δάκρυ βλέποντας το επεισόδιο και ξεψύχησε στο πάτωμα ενώ η έγραφε "η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο"

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Μετά τον Αμαζόνιο τί?


Εκεί στον Αμαζόνιο η ζωή είναι δύσκολη για τον Κροκοδειλάκια. Ο Κροκοδειλάκιας αποφάσισε να πορευτεί πεζός κατά μήκος του μεγαλύτερου ποταμιού στον κόσμο γιατί είδε ένα μήνυμα από τον θεό στον ύπνο του. Επίσης κανένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να διαφωνήσει με ότι παπαριά καρφώνεται στο κεφάλι του γιατί πολύ απλά δεν είχε κανέναν. Την προηγούμενη χρονιά περπάτησε στην Έρημο Σαχάρα χωρίς νερό για μέρες. Έχει μείνει χωρίς αγάπη για χρόνια και πάλι άντεξε. Και έτσι πέρασε κοντά ένας χρόνος αφού είχε ειδοποιήσει τα κανάλια να τον περιμένουν στο τέλος του ποταμού που διασχίζει σχεδόν ολόκληρη την λατινική Αμερική. Όταν έφτασε, 40 κιλά λιγνότερος στο τέρμα και φλερτάροντας με τον θάνατο κάθε 5 ώρες κατά μέσο όρο, δεν ήταν κανένας γιατί όλοι τον γράψανε Έτρωγε σκουλήκια, φύλλαράκια από τα δέντρα, τον τσίμπισαν 2 φορές φίδι και λίγο πριν παραλύσει τρυπήθηκε με το αντίδοτο, πήγε να πεθάνει από δυσεντερία. Το δέρμα του ξυπόλυτου ποδιού του είχε γίνει σαν σόλα από παπούτσι που μπορείς να περπατάς σε ένα 3 μετρο από σπασμένα μπουκάλια και να μην νιώθεις τίποτα.
Άπλυτος γυμνός και αξύριστος με έναν σάκο στην πλάτη, βγήκε για πρώτη φορά σε δημόσιο δρόμο και άρχισε το ωτοστόπ. Εκεί τον περιμάζεψε ένας νταλικέρης Ο Κροκοδειλάκιας πεινούσε. Ο Νταλικέρης του πρότεινε ένα καλό εστιατόριο που έχει ένας γνωστός του στην πόλη, απλά τον προειδοποίησε ότι είναι λίγο κυριλέ. Τον αφήνει στο εστιατόριο και φεύγει. Ο κροκοδειλάκιας μπαίνει μέσα στο φουαγιέ. Εκεί τον σταματάει ο μετρ.
Σας παρακαλώ κύριε, μήπως μπορείτε να περάσετε στην αίθουσα με τα σακάκια?
Ναι βεβαίως
Πηγαίνει λίγο τουαλέτα, ρίχνει λίγο νερό στο πρόσωπό του, κάνει λίγο χωρίστρα το μαλλί του, φοράει το σακάκι και ξαναπάει στον μετρ. Ο μετρ ξινίζει το πρόσωπό του και κλείνει και τη μύτη του.
Δεν έκανε μπάνιο ο κύριος?
Συγγνώμη, νόμιζα ότι το νερό της βροχής αρκούσε.
Σε λίγο πάει και κάθεται στο τραπέζι που τον περιμένει. Οι υπόλοιποι πελάτες τον κοιτάζουν δυσανασχετισμένοι, ξεφυσώντας και πιάνοντας τις μύτες τους. Με το που έρχονται τα πιάτα πέφτει με τα μούτρα έχοντας ξεχάσει τους τρόπους του. Καταπίνει τη σούπα σα νερό νιώθοντας μετά από πολύ καιρό μια όμορφη και ζεστή γεύση. Μετά έρχεται το κρέας. Με τα βρώμικά του χέρια το πιάνει και το βουτάει στη σάλτσα. Τρώει σαν γουρούνι και τα γκαρσόνια φωνάζουν το αφεντικό που κοιτάζει από το παράθυρο της κουζίνας. Ένα όμορφο κοριτσάκι περπατάει και κάθεται στο διπλανό τραπέζι. Εκείνη την ώρα του πέφτει το ψωμάκι κάτω και κατεβαίνει κάτω από το τραπέζι να το μαζέψει. Βλέπει τα υπέροχά της πόδια με τις γραμμωμένες γάμπες της. Αμέσως χυμάει πάνω της και τις φιλάει σαν να μην έχει δει ποτέ του γυναίκα ενώ αρχίζει να δακρύζει κρατώντας αγκαλιά τα πόδια της.
Εκείνη την ώρα έρχονται οι φουσκωτοί τον αρπάζουν από τον σβέρκο ο ένας και από τα πόδια ο άλλος, τον τραβάνε έξω από το τραπέζι και τον πετάνε 2 μέτρα μακρυά από την πίσω πόρτα και προσγειώνεται στον κάδο. Εκείνη την ώρα συνειδητοποίησε ότι μπορεί οι τρόποι στον πολιτισμό να χρειάζονται, αλλά στον Αμαζόνιο είναι περιττοί Αποφάσισε να τραβήξει για τον Νότιο Πόλο με τα πόδια έχοντας στο νου του να σπάσει το ρεκόρ επιβίωσης για ακόμα μια φορά. Λίγο πριν φύγει, πετάχτηκε στο σπίτι του, που έχει έναν κήπο. από τον σάκο του έβγαλε ένα πανέμορφο λουλούδι που βρήκε εκεί τυχαία. Το έχωσε βαθιά να βγάλει ρίζες και έδωσε στη γειτόνισσα παραγγελιά να το προσέχει όσο θα λείπει. Πήρε το σάκο του και μετά εξαφανίστηκε.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Στην αρένα


Ο μονομάχος προπονείται. Τα σημάδια του από τα ράμματα σχεδόν σε κάθε σημείο του δέρματός του λαμπυρίζουν στον ήλιο από τον ιδρώτα. Όλα αυτά τα χρόνια είναι ένα θαύμα που έχει βγει ζωντανός από τα θηρία. Κάθε του νίκη την αφιερώνει στην Βασίλισσα. Παίζει για αυτήν. Θέλει να δεί την επόμενη ημέρα το πρόσωπό της. Ο άχρηστος βασιλιάς παρακολουθεί με ζήλια. Γεννήθηκε γιος βασιλιά και του πέταξαν και την πιο όμορφη από δίπλα γιατί έτσι είναι ο κόσμος. Ο μονομάχος ήταν ένας χοντρός χωριάτης που την είδε μια μέρα και αποφάσισε να γίνει Σπαρτιάτης μαχητής για να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά της γίνεται. Και τα κατάφερε.
Οι μελλοθάνατοι μονομάχοι στήνουν ένα τρικούβερτο γλέντι λίγο πριν τους αγώνες και τα καλύτερα μουνιά, γυναίκες και κόρες ευγενών τους περιποιούνται μετά το φαΐ Ήρθε η Βασίλισσα και γαντζώθηκε στις τεράστιες πλάτες του και ακούμπησε πάνω τους το κεφάλι της σαν κάποιο κουνελάκι του playboy που χαζεύει τον ροκ σταρ να σολάρει, ενώ το χέρι της έψαχνε να βρει το ανακόντα του. Της λέει «είσαι ο λόγος για τον οποίο έγινα μαχητής» «δεν στο ζήτησα» του απάντησε φοβισμένη ενώ άρχισε να ντύνεται. «μπορώ να κάνω τα πάντα για σένα». «μπορείς να με κάνεις βασίλισσα?» «ναι» «ναι, αλλά γιατί να ρισκάρω?. Ο άλλος ήδη μου παρέχει τα πάντα» «δεν είναι άντρας όμως» «δεν έχει σημασία. Γεννήθηκε τυχερός. Αυτό μετράει. Αν θέλω πουτανάκια να εκτονώνομαι έχω εσένα».
Όλα αυτά για τα οποία πάλεψε, άρχισαν να γκρεμίζονται Έγινε πρωταθλητής για τον λάθος λόγο. Η μάχη την επόμενη μέρα στο χώμα, ήταν πιο αιματοβαμμένη από ποτέ. Ο δολοφόνος του βασιλιά έπαιζε και αυτός και διψούσε για να πάρει την καρδιά του πρωταθλητή. Η βασίλισσα δεν εμφανίστηκε. Εκείνη την ώρα εύχεται ο πρωταθλητής να πέσει από το σπαθί του άλλου για να σταματήσει να έχει νόημα η ζωή για αυτόν. Και είναι εύκολο. Να κοιτάξεις αλλού για ελάχιστα δευτερόλεπτα και μετά όλες οι σκέψεις μα και όλα τα βάσανα θα σβήσουν. Ήδη έχει κουραστεί πολύ και φτύνει αίμα. Ήδη έχει ανοίξει μια χαραγματιά από τον ώμο μέχρι την μέση που δύσκολα θα ραφτεί. Και μετά τρώει και μια σπαθιά μέσα του, πάει και η σπλήνα του. Ο άχρηστος βασιλιάς χασκογελάει ευχαριστημένος από το θέαμα.
Από την άλλη θα μπορούσε να το εκλογικεύεσει και να αφήσει τις άμυνες του να κάνουν τη σωστή δουλειά προκειμένου να διατηρήσουν τη ζωή του, δηλαδή να πει «σιγά την κρυόκολη που δεν μας βλέπει κιόλας», «υπάρχουν και άλλες γυναικάρες ευγενών που με θέλουν, ξεσκίζω αυτόν τον ατάλαντο μονομάχο, κερδίζω την ελευθερία μου και όλες οι γκόμενες και τα φράγκα για πάρτη μου». Θα μπορούσε επίσης να κάνει καμιά χολυγουντιανή καφρίλα πχ, να πετάξει το σπαθί του στον άχρηστο βασιλιά να του κόψει τον λαιμό και να απελευθερώσει τον κόσμο και τον στρατό από την τυραννία του. Όπως και να χει πάντως η φάση είναι δύσκολη γιατί πλέον είναι πίσω στο σκορ και εξαρτάται από το σπαθί του άλλου που δε λέει να κάτσει να τον αφήσει να ζει και για πολύ. Και κάπως έτσι ο ήρωας πέφτει κάτω. Πάει και ο άλλος και βάζει το σπαθί στο λαιμό του περιμένοντας τον αντίχειρα του βασιλιά να του τον κόψει. Και άμα του κόψει τον λαιμό? Θα αισθανθεί ένα αντικείμενο στο λαιμό του, μετά θα πεταχτεί αίμα μέσα σε μια περίεργη αγωνία και θα ζαλιστεί πέφτοντας κάτω βλέποντας όλα να θολώνουν και συνάμα να γίνονται πιο γλυκά καθώς το σώμα θα αγκομαχάει για την τελευταία αναπνοή ενώ ξέρει ότι σιγά σιγά θα σταματήσει να την αναζητά. Το πνεύμα μέσα σε παραίσθηση θα εγκαταλείπει το σώμα και μετά το μεγάλο άγνωστο . Ή γνωστό. Η’ τίποτα. Παρόλα αυτά τίποτα από τα προηγούμενα που τον απασχολούσαν στην μικρή ζωή που έζησε δεν θα έχει νόημα. Πεθαίνει άδοξα μες στη δόξα του, όπως αρμόζει σ’ένα πρωταθλητή που χάνει το στέμμα του.
Ο άχρηστος βασιλιάς κοιτάζει το πλήθος σαν πρόβατο που είναι και θέλει να το παίζει λαοφιλής. Το πλήθος κοιτάζει με κομμένη την ανάσα. Ποτέ ο πρωταθλητής δεν τα είχε καλά με το πλήθος, με τους πολλούς. Πάντα τους περιφρονούσε που φοβόταν τον θάνατο και περίμεναν από αυτόν να τον ορίσει σε άλλους. Και το πλήθος δεν τον χώνευε ιδιαίτερα γιατί είχε σφάξει το αγαπημένο τους παιδί χωρίς καν να ζητήσει τη γνώμη τους γιατί τον θεωρούσε μαλάκα. Αλλά κάπου το πλήθος συγκινήθηκε που υπάρχει κάποιος που αψηφά τους πάντες, τον βασιλιά, αυτούς τους ίδιους, τις γκόμενες και επιμένει για έναν σκοπό, να κερδίσει την καρδιά της βασίλισσας όσο τρελό και απρόσιτο και αν αυτό ακούγεται. Βαθιά μέσα τους, αν τα καταφέρει ΑΥΤΟΣ, θα μπορούν όλοι να προσπαθήσουν λίγο περισσότερο. Το συλλογικό αίσθημα θέλει η ζωή να έχει για αυτούς νόημα. Οι σκεπτόμενοι τσομπάνηδες του πλήθους δείχνουν με τον αντίχειρα πάνω προς έκπληξη του άχρηστου βασιλιά. Ο κόσμος σαν ένα τεράστιο κύμα προστασίας αρχίζει σιγά σιγά να κραυγάζει για τη σωτηρία του. Ο βασιλιάς έντρομος να μην τους χαλάσει χατίρι και πέσουν τα ποσοστά του στις σφυγμομετρήσεις δίνει το σήμα να του χαριστεί η ζωή. Αμέσως πλακώνουν οι τραυματιοφορείς να τον μαζέψουν.
Η βασίλισσα ακούει όλη αυτήν την ώρα απομακρυσμένη τους αλαλαγμούς του πλήθους. Ο κόσμος την ωθεί σε αυτόν. Ξεσπάει σε κλάματα. Γυρνάει πίσω. Ο άχρηστος βασιλιάς την παρακολουθεί να μπαίνει φουριόζα στο ιατρείο. Ο πρωταθλητής φτύνει ακόμα αίμα και οι γιατροί κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην τον αφήσουν να κατέβει στον κάτω κόσμο. Εκείνη την ώρα έρχεται η αγάπη του. Οι γιατροί σταματούν. Τον κρατάει αγκαλιά χωρίς να ξέρει τι θ’απογίνει στο μέλλον. Η ζωή του πια κρέμεται στα χέρια της.

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Sweet Nights Under Our Dark Sky mixtape episode #8 - the infamous escape plan



Ήταν κάποιος που έκανε συμφωνία με τον διάβολο να ζήσει τις πιο ευτυχισμένες μέρες πάνω στη γη, σε αντάλλαγμα τις αναμνήσεις του. ξύπνησε ένα πρωί χωρίς να θυμάται τίποτε και συνέχισε την πεζή ζωή του. Στα όνειρά του βλέπει φευγαλέα την πιο όμορφη κοπέλα που συνάντησε να του χαϊδεύει τα μαλλιά. Μόλις πάει να την αγγίξει αυτή εξαφανίζεται και αυτός ξυπνάει.

τρακλιστ

01 lou Barlow -Song of the Tall Poppy
02 f. B.o.B. & Bruno Mars- Nothin on Friends
03 Daedelus - Fates Say
04 Bear In Heaven Lovesick Teenagers (Twin Shadow Remix)
05 Gonjasufi - Love Of Reign (Bear In Heaven Remix)
06 Woolfy vs Projections - Neeve (The Time And Space Machine Mix)
07 Mathew Dear- Honey
08 Hidden Orchestra- Footsteps
09 Belleruche-Ginger wine
010 Trentemoller- even though youre with another girl 011 Yppah - Never Mess With Sunday
012 The Octopus Project -Korakrit
013 Arlean Brown - I Am A Streaker
014 Andrew Graham & The Swarming Branch - Take It Easy On Kathy At Least She Can Dance
015 Marvin Gaye-Inner City Blues (Make Me Wanna Holler)
016 The Autumn Dfence- There Will Always Be A Way
017 old man river- religion
018 Low- Nowhere Man
019 Belle & Sebastian- Calculating Bimbo
020 the_acorn-slippery_when_wet
021 The Old Ceremony- Gone Go the Memories
022 the_lovetones-earths_great_sleep
023 cocoanut groove- walking to madeleine street
024 Former ghosts-New Orleans
025 Zola Jesus- Run Me Out
026 Trent Reznor and Atticus Ross- Painted Sun In Abstract
027 Solar Bears- Dolls
028 Eluvium- Leaves Eclipse The Light
029 Olympic Swimmers- We Dance (Pavement Cover)
030 Gianna Factory- Mexican

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Τα ψαράκια που σπαρταράν στην έρημο λίγο πριν ξεψυχίσουν


Ας φανταστούμε ότι η αγάπη είναι ένα μπουκαλάκι νερό που πίνεις για να ξεδιψάς. Το σώμα διψάει. Και το σώμα όταν διψάει δεν ακούει το μυαλό, την φωνή της λογικής που του λέει «συγκρατήσου, μη φέρεσαι σα μωρό, μη σου ξεφύγει καμιά μαλακία, δεν είναι ανάγκη να της στείλεις μήνυμα μεθυσμένος». Και όταν δεν δείχνεις εγκράτεια, όχι μόνο στις σχέσεις με το άλλο φύλλο, αλλά ακόμα και στην παρέα, ο κόσμος γίνεται κακός. Του θυμίζεις τις δικές του ερήμους, ενώ τους κάνεις να πιστεύουν οτι τους αξίζει κάτι καλύτερο από σένα ακόμα και αν δεν τους αξίζει. Και βγάζει αγκάθια. Θα σου επιτεθεί όσο άγρια μπορεί και θα σε αποκαλέσει μέχρι και τον άνθρωπο που «γεννήθηκε παράλυτος». Και μετά θα πει στους φίλους του «αυτός είναι μαλάκας, μη του μιλάς» και οι φίλοι του θα συμφωνήσουν, όσο εσύ θα είσαι πεσμένος κάτω σαν ψαράκι που σπαρταράει λίγο πριν ξεψυχήσει και κάνει τη μια μαλακία πίσω από την άλλη ενώ οι άλλοι θα γελάνε μαζί σου.
Τον κόσμο δεν τον νοιάζει. Όσον αφορά τον κόσμο, όλοι μας θα πρέπει να έχουμε ένα σπίτι, μέσα στο σπίτι ένα ψυγείο και μέσα στο ψυγείο αρκετά δροσερά μπουκαλάκια με νερό για να μη μας κάνουν να συμπεριφερόμαστε σαν ζώα. Άμα δεν τα χεις σε κοιτάζουν περίεργα και είναι σα να σου λένε «τι ναι αυτά?». Κάποιοι συνιστούν να κάνουμε πως βρισκόμαστε στο σπίτι με τα ψυγεία μας και τα δροσερά μας τα μπουκάλια προσποιούμενοι τους ξεδίψαστους, βρισκόμαστε στην έρημο και αργοπεθαίνουμε για μια γουλιά νερό και πνιγόμαστε σε μια κουταλιά αυτού. Είναι αν μη τη άλλο μια καλή λύση. Αλλά τί γίνεται με αυτές, τις άσχημες κοπέλες, που γεννήθηκαν άσχημες και κανένας δεν νοιάστηκε ποτέ, που δεν μπορούν να φανταστούν όσο διψάνε στην έρημο, το μπουκάλι νερό. Δεν μπορούν να το φανταστούν διότι δεν έμαθαν ποτέ τι σχήμα έχει, όχι μόνο το μπουκάλι, αλλά και το ψυγείο ολόκληρο, πόσο μάλλον ένα καταφύγιο. Μοναχικοί νομάδες, οι άσχημες που ξαπλώνουν κάθε βράδυ κάτω από τ’αστέρια και κάνουν ευχή καμιά μέρα του Αυγούστου που έχει ξαστεριά, να έρθει ένας άγιος άνθρωπος, να τις πάρει από το χεράκι, να παραβλέψει την ασχήμια τους και να τις δώσει μια ζεστή αγκαλιά, και το ψαράκι τρισευτυχισμένο στη λίμνη του να σκέφτεται για λίγο ότι φτηνά τη γλίτωσε μέχρι να το ξεχάσει.
Σ’ένα σύμπαν άκαρδο όμως, οι ευχές είναι ένα τελευταίο τίναγμα του μικρού ψαριού πριν σταματήσει να κουνιέται για πάντα και σταματάει να έχει νόημα η αγωνία.

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Το αντίθετο του πάρτυ μπόι

Όλοι λένε κοιτάξτε έναν τρελλό
Ήθελε να γίνει ποιητής αλλά ο πόλεμος δεν τον άφησε
Και έτσι έγινε σπαρτιάτης μαχητής
Τρώει 1 φορά τη μέρα. Κρεμμύδι και ψωμί
Καλπάζει με το άλογο και κυνηγά ανέμους που λυσσομανάν μες το μυαλό του
Και όποιον περαστικό πάρει ο χάρος
Κοιτάζει στα μάτια τα σκυλιά που γαυγίζουν
Ο πόνος στους μυες του δυναμώνουν την πανοπλία του
Ο πόνος στην καρδιά του δυναμώνει το μυαλό του
Μετά από κάθε μάχη χάνει και ένα κομμάτι του αλλά παίρνει και ένα λάφυρο κειμήλιο της μάχης
Το ανεμίζει περιχαρής για να τον προσέξουν κι άλλοι
Και μόλις πάνε να τον αγγίξουν εξαφανίζονται
Γιατί βλέπουν τις ανοιχτές πληγές του
Και η μάχη ξαναρχίζει
Μέχρι να μην μείνει τίποτα από κείνον και εξαφανιστεί από τη γη
Μόνος και μετανιωμένος που κανείς δεν τον αγάπησε
Κάνει τον κόσμο να τον φοβάται πιο πολύ
Βλέποντας μικρά ανθρωπάκια να περπατάνε χέρι χέρι σε μια χαρούμενη ζωή που ποτέ τους δεν κατάλαβαν
Για μια αγκαλιά εξαγοράζεται και θα σταματούσε να προσπαθεί
Τα κειμήλια, μαζεμένα και κλειδωμένα σ’ενα συρτάρι
Το δώρο του στον κόσμο